Helaas de afgelopen 6 weken in blessure-land terecht gekomen. Mijn knie heeft een opdonder gehad, waarschijnlijk overbelasting door het vele squatten, squatcleans en snatchen. Daarbij heb ik een nare scheurende pijn in mijn hamstring/lies precies bij de aanhechting aan het bekken. Helaas is het lastig een exacte analyse te doen van wat er aan de hand is. Ben geen topsporter dus even een MRI of iets dergelijks zit er niet in……Dus zo goed mogelijk proberen aan te geven wat het is dat ik voel en wanneer en waar…

Ik heb erg veel moeite met diep squatten, alles tot parallel gaat wel maar daar onder en helemaal diep in ‘the hole’ is pijnlijk. Ik ben inmiddels onder behandeling bij de fysio. Heb tevens twee sessie dry needling gehad en hoewel dat heel verlichtend was heeft dat geen effect gehad op mijn lies/hamstring klacht. Mijn knie wordt wel langzaam aan weer iets beter maar het rechterbeen is niet erg sterk op het moment. Front squats of backsquats met meer dan 80kg gaan eigenlijk niet. Ik houd het daarom iets lichter en probeer iets meer op volume te trainen, zorgen dat het goed doorbloed blijft.

Mentaal is deze periode het zwaarst, erg hard kunnen trainen en prima progressie kunnen halen en dan nu dit…. meteen natuurlijk een terugval en dat is frustrerend. Nu weet ik wel dat hetgeen ik nastreef geen sprint is maar een marathon maar het blijft lastig om gemotiveerd te blijven als je door een blessure het ingeslagen pad niet voort kan zetten. Voor nu is echter alle aandacht gericht op weer fit worden.

Wat wellicht het allerlastigste is is het gegeven dat ik het zonder coach/trainer doe. Ik coach en train mezelf, probeer zelf te achterhalen wat goed is, hoe vaak ik moet trainen, wat ik dan moet trainen etc. Een trainer/coach zou me wellicht tijdig kunnen afremmen en op andere momenten wellicht kunnen stimuleren. Die begeleiding heb ik niet. Dat ervaar ik wel als een bijkomend probleem, niemand die het proces kan helpen begeleiden. Die weet wanneer er nog een schepje bovenop kan en wanneer rust belangrijker is, ook als dat actieve rust betekent.

Ik weet nog niet hoe ik hier mee om kan/wil gaan. Als ik het echt wil dan is het natuurlijk wel te regelen maar aan de andere kant, ik ga toch echt geen bijzondere dingen meer doen met crossfitt of gewichtheffen, ik vind het gewoon heel leuk en wil graag kijken waar ik uit kan komen. Mezelf uitdagen en die 2xbodyweight backsquat wil ik ook echt halen, waarom? Geen idee, vind het gewoon stoer. Dan kan ik in ieder geval zeggen dat ik best sterk ben 🙂

Overigens vind ik het proces het belangrijkste de ervaring om te trainen naar een best wel uitdagend doel, te kijken wat je daarin tegen komt en hoe daar mee om te gaan. Spierpijn, bijna niet kunnen lopen maar toch gaan trainen, verbaasd zijn over wat je dan toch nog blijkt te kunnen. Ervaren wat mijn lijf aankan. Maar ook hoe dat mentaal werkt, omgaan met tegenvallers, met een plateau, keihard trainen maar geen progressie zien maar wel doorgaan…… ik vind het een gaaf proces, zie wel waar ik uitkom. Nu eerst mijn blessure aandacht geven en op een andere manier proberen door te trainen 🙂