Afgelopen zaterdag 9 juli 2016 was er de Tjeukemeer Cup, een formula surfwedstrijd over 5 races. de omstandigheden waren fenomenaal, wind van 8-16 knopen, elke race iets meer, zonnetje er bij en een zeer gezellige groep deelnemers. Een topdag lag voor ons.

Een kleine verstoring van het programma door een kapotte boottrailer van Gerrit onderweg naar het Tjeukemeer. Maar denk in oplossingen zegt Marc de Jong dan en dus boeien en wat meer nodig is in de auto en door. Iets later dan oorspronkelijk gepland was er de skippersmeeting voor de races. Oh ja, en alleen de beschikking over de boot van Jan de Jonghe. Waar zouden we zijn zonder deze vrijwilligers. Toppers zijn het één voor één!!

Jan, Cobus Pieter en Maurits

Maar goed, we gaan wedstrijdje varen. Een kleine 20 deelnemers waren naar het Tjeukemeer gekomen om formula te varen. Surfen met brede boards, grote zeilen en vinnen van 70cm. De ideale set om een kruisrak te kunnen varen, wedstrijden met meer dan alleen maar snelheid. Ook tactiek speelt een rol. De hele groep start gelijk tegen de wind in. En dat kan eigenlijk niet dus moet er kruisend een weg gezocht worden naar de bovenboei. Een bijzonder leuk spelletje!

De baan was als volgt, upwind starten naar boei1, dan downwind naar de gate (twee boeien waartussen door gevaren moet worden alvorens opnieuw op te kruisen naar boei1) na, voor de tweede keer boei1 gerond te hebben wederom downwind, nu naar een boei nog verder dan de gate waarna na boei 3 halve wind naar het haventje gevaren moest worden om bij de ingang van het haventje afgetoeterd te worden als finish 🙂

Het deelnemersveld bestond uit jeugdsurfers, uit toppers van nu, toppers van weleer en van nieuwkomers, een gemengde mooie groep sportieve surfers; Pieter Elliens, Marc de Jong, Cobus vd Stel, ikzelf, Jan Duiker, John Munten,  Maurits……….. ik kan ze niet allen meer opnoemen, maar het was top…

En dan de races. In de eerste race was het nog zoeken naar wind. Je moest lichtvoetig varen om het setje in plane te krijgen en in plane te houden. En dat maakt het meteen zo leuk, tactiek, vlaagjes zoeken en op de juiste plekken overstag gaan om zo snel mogelijk bij de eerste boei te komen. Pieter Eliens was iedereen te snel af en ikzelf was de eerste van de volgers. Helaas koos ik de verkeerde kant van de baan in de downwind en kreeg niet de vlaag die Pieter, Marc en John wel wisten te pakken.. bij de gate teruggevallen naar plek 4. In de tweede upwind was Pieter nog steeds baas over het gehele veld maar ik kon een aanval inzetten op Marc en John. het lukte om Marc en John voorbij te gaan en als tweede kon ik de downwind in. Pieter lag ruim voor en koos er voor links van het eiland langs te varen. Rechts was ook een mogelijkheid en omdat er achteraan varen weinig meer dan de tweede plek op zou leveren koos ik voor de rechterkant…. Het mocht niet baten. Ik kon niets inlopen op Pieter en finishte als tweede deze eerste race. Op de wal konden we onze ervaringen uitwisselen en er werd geduldig gewacht tot een ieder gefinisht was. Na de laatste hebben we nog even gewacht zodat een ieder redelijk uitgerust kon starten aan race twee. Bij de Tjeukemeer Cup gaat het om de fun van allemaal en niet om zo veel mogelijk races er uit te persen. Iedereen wordt een topdag gegund. heerlijk concept 🙂

De tweede race begon terwijl de wind wat sterker was. Een beetje gedraaid naar het westen en nu overal genoeg wind om te kunnen planeren. Bij de start was het dringen en daar gebeurde het. Zoals achteraf bleek en uit de foto’s duidelijk te zien, Pieter was te gretig en ging te vroeg van start. Vanaf de startboot werd individueel vals aangegeven en achteraf bleek dat dus om Pieter te gaan.

Pieter iets te vroeg 🙂

Maar goed Pieter had het nog niet door en de rest van de surfers ook niet dus ‘the battle was on’. Pieter was opnieuw sterk en wist als eerste bij de bovenboei te komen kort gevolgd Marc de Jong,  mijzelf en John Munten…. en verder kon ik het niet zien…

In de downwind veranderde er niet veel ik kon Marc niet inhalen en dus begon ik als derde aan het tweede kruisrak, Pieter als nummer 1 en Marc als nummer twee. En toen koos Marc voor een alternatieve route, in plaats van rechts van het eiland te blijven in de upwind koos hij er voor om onder het eiland door te varen en aan de linkerkant langs het eiland te gaan, Marc wat was je daar nou aan het doen……. 🙂

Ikzelf heb de rechterkant aangehouden en op het moment dat ik overstag ging om over bakboard boei1 aan te snijden kreeg ik even de schrik. Bij boei1 zag ik een blauw oranje zeil de boei ronden en Pieter daar valk achter….. Was Marc nu al bij boei1? Kan toch niet… jeetje…..

Maar goed volgas doorgevaren en plots werd het duidelijk, het was niet Marc maar Cobus die op een rondje werd gezet (sorry Cobus) en Marc….. die kwam net dobberend achter het eiland vandaan… niet zo’n hele goede tactische keuze Marc…..

In het laatste rak naar de beneden boei en naar de finish veranderde niet veel Pieter op kop en ik daar niet al te ver achter. opnieuw een tweede plek dacht ik……

Maar op de kant kwam zoonlief van Marc ons vertellen dat Pieter individueel vals was (zie foto) en ik had dus een 1 gevaren, toch leuk hoewel ik dat liever in de race zelf doe natuurlijk. Volgens mij kwam vervolgens John Munten en daarna Marc als vierde over de finish…. Na weer een ruime rust gingen we voor de derde race het water op.

Race 3 had de meeste wind, ik denk vlagen tegen de 16knopen. Lekker pittig dus. De start was prima, hoewel toch een individuele valse start. Ik kon niet zien wie en later op de wal hoorde ik pas dat het Jan Duiker was die iets te gretig is geweest om toch nog een race het maximale er uit te halen. Jan vertelde mij later dat je toch wel wat training nodig hebt om echt voorin mee te kunnen doen, Zo even weer meedoen is toch wel heel pittig. Ik zeg, laten we weer gaan trainen Jan 🙂

OK, we zijn gestart en in het eerste kruisrak kiest Pieter er voor al snel overstag te gaan en Marc en John volgen snel. Ikzelf kies er voor maximaal door te gaan tot het eiland en daar pas overstag te gaan. De wind was iets meer naar het westen gedraaid en je kon daardoor langer doorvaren naar het eiland zonder in de luwte te komen maar wel te kunnen profiteren van het vlakkere water daar. Na daar overstag gegaan te zijn scherp aan de wind een korte tweede kruisrak. Zoals al gezegd was de wind licht doorgedraaid naar een iets westelijkere richting en dus zouden we eerder overstag moeten kunnen om boei 1 te halen. Ik koos er dan ook voor vroeger dan in de vorige races overstag te gaan en dat was de juiste keuze. Met een ruime voorsprong kon ik als eerste boei 1 ronden, gevolgd door Marc en door Pieter en daarachter John. In de downwind konden we door de sterkere wind wat dieper steken dan daarvoor en ik koos er voor de eerste slag zo ver mogelijk door te zetten in de hoop dat ik dan met 1 gijp de gate kon bereiken. Achter mij waren Marc en Pieter al gegijpt en ik wist op dat moment zeker dat zij nog een extra gijp moesten maken. Mijn keuze viel goed en ik kon inderdaad in 1 keer door de gate en beginnen aan de tweede upwind. Zonder grote risico’s te nemen het tweede upwind afgelegd en als eerste om boei1 voor de tweede keer. In de downwind had ik voldoende wind om de voorsprong die ik had vast te houden. Pieter kwam wel dichterbij maar de afstand was te groot en op safe kon ik als eerste de finish over gaan. Volgens mij werd Marc vervolgens 3e en John 4e. De rest van het veld heb ik niet echt gevolgd maar de één na de ander druppelde binnen.

We hadden vervolgens pauze, het begon te regenen en sterker te waaien maar we hadden nog pauze… uiteindelijk zou de start voor race 4 om 16.45 zijn. We hebben 5 starts geprobeerd maar de wind was na het regengebied weg. nauwelijks 6-8 knopen was gewoon te weinig om nog een geldige race te kunnen varen… Helaas, geen races meer.

De gevaren 3 races telden alle drie mee voor het eindklassement. Met een individuele valse start voor Pieter viel hij van het podium. Marc had met zijn tactische fout bij het eiland een tweede plek verspeeld, die was nu voor John en ikzelf mocht het hoogste schavot (gewoon op het gras) betreden met een 2e en twee 1e plekken.

Het was een topdag. Iedereen heeft heerlijk op eigen niveau kunnen racen en ik weet zeker dat er door anderen een soortgelijk verhaal is te vertellen van de ‘battles’ die zij hebben gehad, ik heb ze alleen niet meegekregen en kan er daarom niets over vertellen…….

Toppers bij elkaar (we missen Jan Duiker)

Bij de prijsuitreiking nogmaals een dik en welverdiend applaus voor de organisatie! Zonder hen is er geen wedstrijd en het was top georganiseerd!! Allen tot in september en probeer zoveel mogelijk trainingsdagen in te plannen om dan goed voorbereidt aan de start te verschijnen!! Tot dan.